Furtka II.

Robin

-Konie ? widziałem kiedyś konie. I ludzi na nich. Nie przyglądałem się za bardzo bo wolałem uciekać. Popatrzymy na nie chwilę , a potem czmychamy powiedział i już miał ruszyć aż nagle
-Do których koni idziemy ? Dzikich czy Przewalskiego ?

Noemi

-Ty zdecyduj..- powiedziała i zastrzygła uchem, obejrzała się dookoła nerwowo. Dostrzegła kobietę spacerującą po zoo z dzieckiem. -Na drzewo..- powiedziała, szeptem, nie chcąc aby zwrócili na nich uwagę.

Robin

Ledwo zdążył przeanalizować co powiedziała Noemi i już był na drzewie. Przeczekali jakieś 15min. i kiedy wszyscy już zniknęli z pola widzenia zszedł.
-Chodźmy do koni Przewalskiego , jakoś tak wolę powiedział i już pobiegł.

*furtka u koni Przewalskiego*

Noemi

Stanęła przed furtką. Obejrzała się za siebie, widziała nadchodzącego Robina. Chciała już przeskoczyć płot, ale jednak zaczekała na lamparta. Usiadła i wlepiła wzrok w nadchodzącą postać.

Robin

-Chodź szubko , nie wiem czy ten człowiek mnie nie zauważył-zawolał i bez namysłu przeskoczył przez furtkę
-Może znów do mnie ? zaproponował jakby nigdy nic

Noemi

-Dobrze- odpowiedziała. Wzięła lekki rozpęd i wskoczyła na furtkę, po chwili była już po drugiej stronie z Robinem.

Robin

-no to idziemy powiedział z uśmiechem i ruszył do swojej jaskini z taką samą dumą jak wtedy gdy pierwszy raz prowadził tam Noemi

Noemi

Szła za Robinem spokojnym krokiem. Odwróciła łeb i spojrzała na furtkę. Ciekawe czym teraz się zajmę. Może po prostu zaczekam, aż coś ciekawego się wydarzy?- myślała przez całą drogę.

Steven

Otworzył furtkę. Oparł się o nią jakby myśląc i czekając.

Robin

Przybiegł. Od razu rzucił mu się w oczy człowiek. Już go kiedyś widział. Podszedł bliżej. Zmierzył go bacznym spojrzeniem. Ciekawe jakie ma zamiary , może on będzie lepszy niż tamten poprzedni.

Emestine

Przytruchtała za Robinem. Jednak widząc człowieka - skręciła. *Człoowiek.* powiedziała po cichu wystraszona. Przycupnęła z boku i obserwowała Robina. *On się nie boi?* szepnęła sama do siebie. Była pełna podziwu dla nowego kolegi.

Robin

Zerknął na Emestine. Zrezygnował na razie z podchodów do człowieka. Podszedł do lamparcicy.
-A gdzie Noemi ? zapytał drapiąc się za uchem.

Emestine

Skąd mam wiedzieć? Twoja kocica, Ty jej pilnuj.. powiedziała z lekkim oburzeniem. Jednak nie chciała się złościć na lamparta. Położyła się i czekała na odpowiedź.

Robin

Uśmiechnął się lekko , lecz to co powiedziała wcale mu się nie podobało.
-A co ? Może twoja ?-zapytał z pewnością siebie w głosie. Nagle doszedł do jego nosa zapach rui. No cóż... znowu to samo. On na szczęście umie nie szaleć.

Noemi