Ukryta grota w wodospadzie

Nutella

- Już jestem! - zawołała lwica po chwili przynosząc pożywienie.
- Macie, jedzcie, to dla Was - powiedziała popychając jedzenie w stronę kociąt.

Stella

-Mama ama nam zawołała trącając lekko Nukę. Nie zważając na to czy siostra zwróciła na to uwagę zaczęła jeść. Wybierała te kawałeczki , które najłatwiej było jej przemielić tymi swoimi obolałymi dziąsłami.

Nuka

Znów zawyła. Doczołgała się do jedzenia. Zaczęła wybierać najmniejsze kawałki. Połykała je w całości.

Nutella

Nutella się uśmiechnęła. Po chwili zawołała syna Kovu:
- Kovuu! jedzenie!

Stella

Gdy już zjadła , przeciągnęła się i zrobiła co jeszcze musiała (sami zgadnijcie) postanowiła poćwiczyć stanie. Podniosła się drżąc lekko , przesunęła do przodu jedną łapkę , drugą , oderwała trzecią i... postawiła... banc ! Wylądowała na brzuchu.

Nutella

Samica dostrzegła jej próby. Była bardzo dumna ze swojego dziecka, robi duże postępy.
- Brawo! - pochwaliła Stellę samica...

Stella

Uśmiechnęła się widząc zadowolenie mamy. Dla takiego uczucia warto próbować. Naprężyła się jak mogła , stanęła-już prawie bez trzęsienia- zrobiła kroczek , drugi... trzeci , czwarty , piąty i doszła do lwicy. Podniosła łebek i spojrzała jej w oczy
-Ładnie ?

Nutella

- Świetnie! - po raz kolejny lwica pochwaliła Stellę. Nutella była zadowolona że jej córka robi takie duże postępy.

Stella

Zrobiła jak najsłodszą , wesołą minkę , a ze szczęścia zaczęła energicznie ruszać łebkiem.
-A tata cieszy się też ? zapytała mamy bo nie chciała nawet myśleć o tym by złazić do taty

Nutella

- Na pewno - powiedziała lwica z cichym mruczeniem w głosie... Po chwili na pysku samicy było widać jeszcze większy uśmiech.

Kovu

Na słowo 'jedzenie' poczuł ze jest głodny ale siedział tam nadal czekając na odpowiedź chciał powiedzieć mamie żeby mu zostawiła kawałek

Nutella

- Choć zanim jest świeże - oznajmiła z troską.

//Bazyliszek z tego co wiem wróci w Niedzielę Razz

//

Kovu

Dobra nie wytrzymał cofnął się trochę czołgając się gdy był w odpowiedniej odległości wstał i zaczął biec w stronę groty kiedy był w odpowiedniej odległości skoczył na mięso tak,że idealnie wylądował na jadzeniu po kilku minutach zjadł usiadł przed mamą - widzisz, widzisz mówiłem , że będę ostrożny - uśmiechnął się pokazując swoje śnieżnobiałe kiełki

Stella

-"Mówiłem że będę ostrożny" przedrzeźniała brata.
-Proszę Cię , takie małe i słodkie syneczki nigdy się nie dowiedzą co to życie. Drażniła się z Kovu mówiąc trochę pogardliwym głosem pełnym klasy i chodząc też tak... z klasą

Nutella

- Stella, przestań... - powiedziała stanowczo lwica,
- Kovu, cieszę się, że mogę na Ciebie liczyć - uśmiechnęła się Nutella
Potem dodała;
- Na wszystkie moje dzieci mogę liczyć, tylko proszę, nie kłóćcie się.