Furtka II.

Noemi

-Eh.. nie mam ochoty na odwiedzanie cyrku. Chyba tam odbywają się szkolenia.- powiedziała i spojrzała na Emestine. -A skąd wiesz, że on chciał zabrać mnie na szkolenie?- zapytała i podniosła jedną brew lekko.

/ xD/

Emestine

Mówili o tym tu i taam.. przewrocila oczami. Uśmiechnęła się /nieco szyderczo xD/ podeszla do Robina i otarla się o niego. *A teraz..* pomyślala..

Noemi

Nie przejmowała się tym. Spojrzała tylko na Emestine z pogardą. Ona nie lubiła się wdzięczyć do samców, przecież to oni powinni starać się o samicę. Oczywiście, jeśli Robin zdecyduje się, na to, że chce być z nią, będzie w stanie okazywać swoje uczucia wobec niego. Wiedziała, że jeśli Robinowi na niej zależy, oprze się Emestine, a jeśli nie pokarze to tylko to, że Noemi źle ulokowała swe uczucia.

Emestine

pokaże*

Co sie tak patrzysz? powiedziała do lamparcicy z wrogim zarówno spojrzeniem jak i uśmiechem.

Noemi

-Nie ważne- powiedziała i skierowała spojrzenie na Robina. Zaczęła delikatnie pomachiwać końcówką ogona.

Emestine

*Coś jest nie tak z tym kociakiem.. Bo prawdziwym kotem to raczej nazwać jej neii możne.. * spojrzała na jej ogon. [i*Fakt. Jeszcze dziecko. A mi za dwa dni stukną 3 lata.. Eh.. Jak ten czas szybko leci..*[/i]

Robin

Warknął na Emestine. Nie podobało mu się jej zachowanie. Po tym co robiła były widoczne jej cele i przekonania , a on już przecież powiedział... kocha Noemi i tylko Noemi. Dwie pozostałe kocice to tylko przyjaciółki , które ubzdurały sobie że mają szansę na coś więcej. Rzucił Emestine gniewne spojrzenie i zeskoczył z drzewa tak zgrabnie jakby miał całkiem zdrową łapę.

Emestine

Zostawić was? zapytała Zajmijcie sie sobą... dorzuciła obojętnie. *Co on sobie myśli? Toć już nie można otrzeć się o znajomego kota?* pomyślała..

Robin

Podniósł na nią wzrok.
-Możesz zostać-odpowiedział. Nie przeszkadzała mu obecność Emestine , jeśli tylko mu się nie narzucała. No i żeby też nie kłóciła się z Noemi.

Emestine

Zeszła z drzewa po pochyłym pniu. Wiesz, może lepiej będzie gdy pójdę domyśliła się, że oni i tak będą chcieli żeby poszła. Prędzej czy później sami ją o to poproszą.. Tak więc schyliła głowę, popatrzyła z dołu na parę. *Uroczo wyglądają. Ona - dwuletni kociaczek i on, czteroletni zarozumialec niedopuszczający do siebie nikogo poza małymi kotkami.. Ugh., Nie pasuję do nich..* pomyślała.

Robin

-To nie tak że ja Cie nie lubię , ale... i tu przerwał. Spojrzał na Noemi , potem na Emestine , a potem znów na Noemi, Zastanawiał się czy powiedzieć , czy też nie. Spuścił łeb.

Emestine

Co się stało? zapytała, wsuwając swoją głowę pod szyję Robina. Nie chciała być jakaś uwodzicielska. Akurat w tym momencie starała się zatroszczyć o kota, luiła towarzystwo.. Podniosła swoją głową głowę samca.

Robin

-Ale ja... kocham Noemi i tylko Noemi. Jest dla mnie ważniejsza niż moje życie.-powiedział i domyślając się że Emestine go wykpi postanowił usunąć się gdzieś w cień. Odszedł kilka kroków i położył się i oparł głowę na łapach.

Emestine

Nie przejmuj się. mówiła podchodząc do niego.Nie przymilam się po to aby się tobie upodobać.. Po prostu.. przerwała i westchnęła ze smutkiem. Miała powoli dość.. tego całego towarzystwa. Odwróciła się i pobiegła przed siebie. W jej głowie pętliły się różne myśli. Nie zauważyła skały która była przed nią. Uderzyła w nią z całej siły i osunęła się na ziemię.

***

Po dłuższej chwili jednak wstała, po jakimś czasie złapała równowagę. Pobiegła dalej przed siebie. Nawet nei wiedziała gdzie. Wiedziała tylko, że chce odejść z tego miejsca raz na zawsze. Niech Robin i Noemi robią co chcą ze sobą i swoim życiem, ze swoim uczuciem. Ze wszystkim. *Niech sie cieszą, że zostali sam na sam. Mam nadzieję, że będą się dobrze bawić.*pomyślała. Stanęla i odwróciła się. Popatrzyła prawdopodobnie ostatni raz na lamparty. Zaczęła dalej biec w wyznaczonym kierunku.

Robin

-Emes czekaj ! Nie idź... na razie- zawołał podrywając się. Zręcznie przeskoczył przez kamień , który przed chwilą trochę zawadził samicy. By stanęła postanowił zaryczeć. Zaryczał tak , że aż jakieś ostatnie listki spadły z drzewa , na którym siedziała Noemi.