Furtka

Soreness

Zwiesił łeb,patrząc na karego ogiera,który stał kilka metrów dalej. Tak...był zazdrosny,i to bardzo. Bał się,że Venus odejdzie od niego,a tego by nie przeżył. Przez te kilka tygodni,pokochał ją całym swoim sercem. Westchnął ciężko. Ile tak naprawdę jest tu ogierów? Trzech? Czyli trzech rywali. Gdyby musiał teraz walczyć,przegrałby,przez te głupie bandaże. Ponownie westchnął głośno,cały czas przyglądając się ogierowi z nienawiścią w oczach...

Zafrina

Szła powoli obok furtki i kogo oczywiście ujżała. Serenessa we własnej osobie. Ale jej wzrok nie zatrzymał się na nim i szybko przeszedł na drugiego ogiera. - Witaj. - Powiedziała ignorując drugiego ogiera. - Jestem Zafrina. A Ciebie jak zwą? - Powiedziała z uśmiechem gdy była już obok niego.

Blood Moon

- Ja jestem Blood Moon. - Powiedział i także się do niej uśmiechnął. Coś w nim drgnęło na jej widok. Postanowił kontynuować rozmowę także nie zwracając uwagi na ogiera. - Długo tu jesteś?

Zafrina

Dość długo. - Powiedziała nie przerywając się uśmiechać. - Ty chyba od niedawna? - Zabrzmiało to bardziej jak pytanie i właśnie taki zamiar miała klacz.

Blood Moon

Tak. Niedawno mnie tu wypuścili. - Powiedział krzywiąc się. - Widze, że nie jestem tu jedynym ogierem. - Ta wiadomość była dla niego niemiłym zaskoczeniem.

Zafrina

Jest tu kilka ogierów. - Pokiwała głową. - Ale tylko dwa prawdziwe. - Dodała w myślach. Miała na myśli BM i Huntera, którzy byli całkiem, całkiem.

Zafrina

Jest tu kilka ogierów. - Pokiwała głową. - Ale tylko dwa prawdziwe. - Dodała w myślach. Miała na myśli BM i Huntera, którzy jej się spodobali.

Blood Moon

Yhm. - Powiedział tylko. Nie był tym zachwycony, ale na pewno nie jest tu więcej ogierów niż klaczy.

Steven

Prowadził taczkę z sianem. Po chwili otworzył furtkę, zrzuciłzawartość z taczk. Zatrzymał się przy furtce. Spojrzał na konie. Badania.... Hm.

Soreness

Parsknął,widząc człowieka przy furtce. Po czym znów spojrzał na Venus. Była taka piękna...

Steven

Aralie

Szła wolnym krokiem, ze wzrokiem wbitym gdzieś w czubki butów. Uważała, by nie wejść w żadną z kałuż, starannie je omijała. Doszła do kolejnego wybiegu. Zatrzymała się i odwróciła głowę w tamtym kierunku. Delikatny uśmiech zagościł na jej twarzy. Oto przed sobą miała tabliczkę z wdzięcznym napisem - dzikie konie.
Podeszła do ogrodzenia, coś około metra od niego stanęła. Przechyliła się w lewą stronę, starała się dojrzeć jakiegoś osobnika.

Dona Amor · Wysłany: Wto 17:25, 23 Mar 2010 Temat postu:

Wbiegła chętnie do zagrody, była,grzeczna,mała,kochana i posłuszna