Baobab

Nutella

Uśmiechnęła się, cieszyła się, że Stella potrafi wyrazić swoją opinię i że, nie jest nieśmiała.
Potem znów lwica zobaczyła coś interesującego. W pewnym miejscu woda przepływała gdzieś. Nutella zbadała to i powiedziała;
- Tam jest chyba jakaś jaskinia.

Stella

-Może powiedziała i wsadziła łebek najgłębiej jak mogła w kierunku pokazanym przez Nutellę

Nutella

Lwica zaczęła kopać, w pewnym momencie jednak coś twardego zatrzymało Nutellę. Był to nie duży głaz, ale duża kocica nie zrezygnowała, kopała z coraz mocniejszą siłą, w końcu się udało, lwica wykopała dziurę w dół przez którą spokojnie mogła się zmieścić. Weszła tam i ... odkryła podziemną, dużą jaskinię.

Stella

Wskoczyła za mamą. No tak , Lwica miała rację.
-Ciekawe skąd to się tu wzięło powiedziała rozglądając się

Nutella

- Ta jaskinia jest bardzo stara, ma może nawet miliardy lat... - oznajmiła - Hmm... boję się dalej iść, nie chcę się zgubić, nikt nas potem nie znajdzie...

Stella

-Racja , wracajmy do baobabu mówiła , a jej głos odbijał się echem co dawało przerażający efekt.

Nutella

Wskoczyła do dziury przez którą się tu dostała.
- Dasz radę wskoczyć? - zapytała z troską Stellę.

Stella

Kiwnęła łebkiem. Zrobiła rozpęd i wskoczyła do połowy. Potem jakoś się wspięła i już.
-Umiem się wspinać powiedziała z uśmiechem

Nutella

Dumnie spojrzała na zdolną córkę i uśmiechnęła się do niej.
- Chcesz może poćwiczyć polowanie? - zapytała

Stella

Pokiwała łebkiem. Wybrała jedną z półek , zrobiła rozpęd i... już , na niej. Tak , to była jej specjalność.

Nutella

- Wspaniale! - pochwaliła ją - A teraz choć na zewnątrz, poćwiczymy polowanie - uśmiechnęła się i pokierowała się w stronę wyjścia.

Stella

-Dobrze , już idę powiedziała i zeskoczyła , pobiegła za mamą

Nutella

Spojrzała na niebo - Już noc... idealny moment na naukę polowania - pomyślała. Zerknęła na Stellę i powiedziała:
-Dobra, teraz zaczynamy lekcję pierwszą. Nie chcę Cię zanudzać teorią, więcej i tak nauczysz się w praktyce - uśmiechnęła się i dodała - Teraz będziesz polowała na mnie, ważne jest abym nie usłyszała Cię, gdy będziesz się skradała.
Lwica weszła w wysoką trawę i czekała na atak Stelli.

Stella

Przedreptała najciszej jak umiała w odpowiednie miejsce i przyczaiła się. Z teorii , którą mama tłumaczyła Kovu wiedziała już że trzeba się schować. Przywarła więc do ziemi i zaczęła przesuwać powoli łapki. Nie robił tego zbyt zgrabnie bo nie miała doświadczenia. Trochę kręciła "tyłem" co poruszało lekko trawą. Mimo to była cicho. Podeszła do Nutelli , a gdy była jakiś metr od niej postanowiła skoczyć. Wskoczyła prosto na grzbiet mamy
-I co ? Dobrze ?-zapytała

Nutella

- Jak na początek świetnie! Reszta wymaga po prostu doświadczenia, a tego nie zdobywa się w kilka minut - uśmiechnęła się - a teraz zobaczymy jak sobie radzisz w niskiej trawie - powiedziała zmierzając w kierunku wybranego miejsca. Gdy już doszła na miejsce usiadła i po raz kolejny czekała na atak.