Sawanna

Kovu

Przyszedł zrobił kilaka kroków ułożył się na trawie zasnął

Nutella

*Przyszła*

Teraz już pewna, że to Kovu powiedziała do niego;
- Kovu, czemu jesteś taki obrażony ostatnio? Coś nie tak? Powiedz to zmienimy to... - zmartwiona stanęła obok niego.

Kovu

Odwrócił głowę - nieważne - po co miał mówić i tak gdyby wybiegł równo ze sttellą wcześnie to i tak mama by pobiegła za kochaną i idealną córeczką szkoda mu gardła

Nutella

- Dla mnie jest to naprawdę ważne, jeśli Ci coś nie pasuje to mów śmiało. Ja po prostu chcę abyś Ty, Stella i Nuka byliście szczęśliwi... Proszę... - Powiedziała, była bardzo bliska łez, nie chciała przecież aby jej dzieci były nieszczęśliwe...

Stella

Dobiegła. Zobaczyła że mama jest smutna.
-Co się stało ? zapytała obu. Nie chodziło jej tylko o powód smutku lecz o całą sytuację.

Nutella

Spojrzała na Stellę, a następnie na Kovu.
-Czemu nie chcecie się pogodzić se sobą? - Zapytała, a dopiero potem odpowiedziała na pytanie Stelli - Nie wiem dokładnie o co chodzi, mam nadzieję, że wszystko się wyjaśni...

Kovu

- Nie nic się ni wyjaśni! nie zamierzam nikomu nic tłumaczyć - zakomunikował jak on był smutny to mama ze pobiegła sobie za sttelą fajna sprawiedliwość

Nutella

- Jeśli coś zrobiłam nie tak to przepraszam... - powiedziała poważnym tonem.

Kovu

- Myślisz że zwykłe przepraszam wystarczy! - cały czas olewała go i biegała w kółko za kochana stella wstał i podszedł do niej szybkim krokiem spojrzał na nią z' góry' - dobrze więc przepraszam że źle się czuje i jestem nikim po problemie

Nutella

- Kovu, ale ja kocham Was tak samo, nie ma tak, że kogoś więcej, a kogoś mniej. Spędzałam ostatnio dużo czasu ze Stellą, ale to nie znaczy, że Ciebie olewam, jakby tak było to bym tu nie przyszła do Ciebie... Na prawdę, zależy mi na Was... i to bardzo - powiedziała skupiając swój wzrok w oczach Kovu.

Chodzące jedzonko

W tym momencie na sawannie pojawił się dorodny królik. Wkicał swobodnie, nie wyczuwając zagrożenia. Popatrzył na lwy; w jego oczach czaiła się tylko ciekawość. Podchodził coraz bliżej, krocząc drobno.

Nutella

Spojrzała na królika, była to dla niej łatwa zdobycz.
- Kovu, Stella... - powiedziała szeptem do młodych lwów - Chcecie upolować tego królika?
Lwica wiedziała, że to nie jest odpowiedni moment na 'zabawę', ale prawie teraz jest okazja na polowanie serio.

Stella

-Mogę spróbować-powiedziała "przyklejając" się do ziemi. Spuściła ogonek tak że jej było jej widać.

Kovu

niech mama się poczuje niezręcznie - coż we dwoje na jednego królika się nie da polować więc albo ja albo Stella mamo pójdzie to które jest lepszym myśliwym decyduj zanim królik zwieje

Nutella

- W grupie lepiej się poluje, tym bardziej, że nie macie doświadczenia... - powiedziała lwica.